Kontrasty życia

Kwiat lotosu zachwyca swym pięknem i delikatnością. Na jego widok czujemy się poruszeni, bo zadziwia nas, że coś tak cudnego mogło wzrosnąć z mrocznych i gęstych bagien.

My sami Jesteśmy takim lotosem i by emanować swym pięknem – musimy być również zakorzenieni w najciemniejszych zaułkach swego jestestwa. Bez nich bowiem nie wiemy, czym jest piękno, dobro, czym jest miłość. To kontrast, dwoistość tego świata sprawia, że możemy wejść w docenienie i otworzyć swe serce.

Lotos symbolizuje czystość, podczas gdy jego ciało wpasowuje się w kontury brunatnej mazi. Lotos to również znak dostatku – swoim obfitym pięknem pokazuje, że wszystko ma w sobie potencjał, zdolność do wynurzenia z mentalności braku i rozkwitu pełnią życia.
Podobnie zamyka się nocą i rozkwita za dnia. Tak samo i my – kulimy się i otwieramy, uciekamy i powracamy, bo jesteśmy częścią ciągłej kreacji, przypływów i odpływów, uśpienia i odrodzenia.

Jeżeli doświadczasz teraz czegoś, co jest trudne, jeżeli czujesz brak, jeśli jest tu ciemno i zimno – pamiętaj, że i ten posmak życia jest potrzebny, by osadzić się mocno w człowieczeństwie i w poszukiwaniu pełni i słońca wynurzyć ponad błotniste spojrzenie siebie i życia.

Mrok wzmaga tęsknotę za światłem.
Chłód przypomina, jak cenny jest dotyk ciepła.
Lęk najlepiej jak potrafi, wskazuje na Twe najskrytsze pragnienia.
Gorycz poszukuje słodyczy.

Dwoje kochanków – w nieustannym tańcu snu i przebudzenia.
A wszystko to nasączone wszechobecną miłością każdego doświadczenia…