Zaufanie mądrości życia

Duże zauważalne zmiany nie dzieją się ot tak, zazwyczaj wymagają czasu. Te zmiany składają się z łańcuszków mikrozmian, które w swej subtelności mogą pozostawać niemal niezauważalne. Głowa chce kontrolować, chce wiedzieć kiedy, jak i gdzie to „coś” się spełni, próbuje przewidzieć rezultat, wpłynąć na jego szybkie urzeczywistnienie. W tym wszystkim może podawać wiele bardzo przekonujących i logicznych powodów. Doskonale znasz te historie…

Tymczasem poza głową jest coś, co sprawia, że natura sama budzi się do życia, słońce wschodzi na niebo o poranku, kwiaty rozchylają pąki, kot przeciąga się w swym rozleniwionym przebudzeniu. Tak samo i my, będąc nieodłączną częścią tego boskiego stworzenia, jesteśmy zaopiekowani i prowadzeni.

I tak – jako ludzie mamy samoświadomość, możność wyboru i piękne marzenia. To wszystko sprawia, że życie może być jeszcze bardziej ekscytujące – jeśli je takim wybierzemy postrzegać. Ekscytacja, radość bycia malarką swoich doświadczeń nie przejawia się w wysiłkowości czy kontroli, ale w płynącej z zaufania lekkości. Siejesz swe ziarna i pielęgnujesz w sobie pewność, że pewnego dnia wykiełkują z nich malutkie pączki, w których osadzone są już teraz twe marzenia.

Zaufanie nie jest działaniem, jest przestrzenią, którą każdy z nas ma w sobie do odkrycia i codziennego umacniania. Zaufanie żyje we wszystkim, co jest – kryje się w każdym liściu, który wie, że może w spokoju szybować na wietrze. Wiedzenie to jest tak głębokie, że nie wymaga analiz, jest częścią liścia. Zaufanie i liść to jedno. Tak samo i my – możemy wybierać, by każda chwila życia otulała się coraz większą ufnością do tej największej, nieskończonej inteligencji.

Powiedz więc sobie w sobie:
„Wypuszczam potrzebę przewidywania i oczekiwania, wypuszczam kontrolę. Otwieram się na niezmierzoną mądrość życia, które mnie prowadzi i wiem, że kiedy ufam – choćby o kolejny, jeden milimetr głębiej i mocniej – jednocześnie coraz bardziej pozwalam, by życie obdarowywało mnie tym, czego pragnę. Ufam, że wszystko dzieje się dla mnie w najodpowiedniejszym czasie i formie. I tak się dzieje”.