Każdy z nas potrzebuje w życiu trochę magii

Kiedy jest Ci źle, kiedy nie wiesz jak do niego podejść, gdy Wasza namiętność odeszła w zapomnienie – spójrz na niego tak jakbyś była nim totalnie zafascynowana, zobacz go poza wachlarzem przybieranych póz, reakcji, które nabył – jak każdy z nas, by czuć się bezpiecznie…

Kiedy kontury Twojego ciała wypełnia brak sensu czy bezsilność – pozwól, by i to w Tobie wolno tańczyło, a potem – spójrz ponownie, przed siebie – zobacz, jaki to cud, że tu JESTEŚ, że czujesz, dotykasz, smakujesz, widzisz. Jesteś częścią magii, która wibruje w Tobie i wszędzie dookoła.

Kiedy myślisz, że Ci brakuje – wyjdź poza snujący wciągające opowieści umysł i spójrz na to życie jak na teksturę magii, malowane dłonią boskości pejzaże, śnione Twoim pragnieniem… czyż może być większy, wyższy sens niż samo ciągłe doświadczenie i tkanie… tego cudu?

Każda mikrosekunda jest pulsem kosmosu, a Ty i wszystko, co Cię otacza, spłynęło tu wraz z gwiezdnym, samoświadomym pyłem.
Masz w sobie cały wszechświat i jednocześnie nieustannie go tworzysz.
To Ty wybierasz pustkę lub pełnię, to Ty wybierasz wszystko, co dla siebie tutaj szkicujesz.
Te chwile, gdy barwy bledną i te powroty miłości, gdy wszystko bujnie rozkwita.
Te momenty, w których spijasz łzy swoje i jego – radości, smutku, tęsknoty, ekscytacji, szczęścia.
Te chwile poruszenia – gdy w obliczu bólu codzienności – zatapiasz się w widzeniu magii każdego tchnienia.
Bo każdy z nas potrzebuje czasem tego przypomnienia.
Każdy z nas potrzebuje pamiętać, że i Ty, i ja, i każdy, i wszystko jest jedynym wielkim cudem!